birl. i. (Eski Türk. yat “yağmur, rüzgâr vb. şeyleri getirmeye yarayan bâzı özel taşlar”dan) Eski Türkler’in sihirli birçok hassası olduğuna, suya atıldığında yağmur yağdığına inandıkları ve putlarını bundan yaptıkları, zeytin yeşili veya beyaz renkte sert taş, yeşim, seng-i yada.
Kemal Üçok: Bütün bu mütâlaattan yeşim ve yadanın aslen Türkçe bir sert taş adı olduğunu, Farsça ve Arapça’ya Türkçe’den geçtiğini ve yeşimin bir adının da galebe taşı olup Türkler’in kılıçlarına, kemerlerine, yüzüklerine, bıçak saplarına bu taşlardan süsler yaptıklarını anlıyoruz.
Seng-i yada: Yada taşı.
Nef’î : Şemşîr ki ebr-i çemen-ârâ-yı zaferdir / Seng-i yede-i nusret ana seng-i fesandır.
Nev’îzâde Atâî: O sâgar ki sihr eyler ağlatmada / Meğer cevheri oldu seng-i yada.
anayasa değişikliği, seçimler, referandum 