(ﻣﺤﺮّﺭ) sıf. ve i. (Ar. taḥrіr “doğru ve güzel yazmak”tan muḥarrir)
1. Yazıya geçiren (kimse), yazan, yazıcı, kâtip.
2. i. Yazar
Cümle içerisindeki örnek kullanımları: Hele Ulviye Hanım’ın bâzı muharrirlerle mektuplaşması da kendi üzerindeki dedikoduları arttırır(Ahmed Midhat Efendi).
Bu iki muharrir-i muktedirin mütâlaa-i âsârından sonra anladım ki biz kānûn-ı târîhin bir müstesnâsı değilmişiz (Cenap Şahâbeddin).
- Muharrir-i memleket: Osmanlı mâliye teşkîlâtında yeni fethedilen yerlerdeki arâzilerin ölçülüp has, tımar, zeâmet, vakıf, mülk vb. kayıtlarla deftere yazılması işine memur edilenler hakkında kullanılırdı.
- Muharriran – Muharririn ( ﻣﺤﺮّﺭﻳﻦ– ﻣﺤﺮّﺭﺍﻥ) i. (Fars. çoğul eki –ān ve Ar. çoğul eki –іn ile) Muharrirler, yazarlar.
anayasa değişikliği, seçimler, referandum 