(ﺩﻟﺪﺍﺭ) i. (Fars. dil “gönül” ve dār “sâhip ve mâlik olan” ile dil-dār) Gönlü kendine bağlamış olan kimse, sevgili:
Âşıkam ol dildâra / Bülbülem şol gülzâra / Seni sevmeyen nâra / Yansın yâ Resûlallah (Âşık Yûnus).
Geçip dildâra yâr olmak dilersen müddeâlardan / Seni yârından ağyâr eyleyen bu müddeâlardır (Fuzûlî).
Bakmayın bağda fevvâreye dildâra bakın (Muallim Nâci).