Ondokuzuncu yüzyılda prelüdlerin çoğu klavye ya da lavta için besteleniyor, yaygın olarak, prelüd ile füg bir arada kullanılıyordu. Türü, Johann Sebastian Bach’ın tam anlamıyla yerleştirmesinden sonra, Chopin, “prelüd” başlığı altında piyano için “karakter” parçaları yazdı ve Debussy gibi besteciler, onun bu uygulamasını sürdürdüler. Puccini gibi opera bestecileri de, opera uvertürlerinin yerine, daha kısa olan prelüdlere yer verdiler.
1.
bütün renklerimi siliyor dışardaki yağmur
derin bir bıçak izi olduğum için
artık beyaz bir yumruk gibi kaldım diye
hayatın karşısında
bütün kurnazlığımı siliyor dışardaki yağmur.2.
dik bayırların üstündeki bağlar
titrek öpücükler gibi yapraklarını
kızıl, kahverengi, ıslak yapraklarını
gökgürültüsüne doğru sermektedir
kargalar muş’un ve mezarlığın uğultusunu
tartarken kanatlarıyla
çoktan çorap örmeye başlamış dağlı kadınlardan uzakta
evine bir kumru tadı bırakarak
zülküf’ün anası
düşünmektedir.
3.
güzdür ama
avanti popolo şarkısı değildir bir ağızdan
günler ellerimi sildiğim birer üstüpüdür buralarda
kapıkulunun rezil tel örgüsü içinden
ve şakrak dostlarımdan uzakta.
4.
şayaktan bir sabah örtüsü takılıyor aklıma
kağnılar ve mali sermeye üstüne düşündüklerim
halkın alkışlarıyla kuracağı dünya üstüne düşündüklerim
ve artık sarışın olmayan
gövdemi dünyaya bulayan sevgilim
sarışın yapraklarıyla dökülüyor aklıma.
5.
sis sanki ayaklandırıyor yamaçları
sisle çalkanıyor böğrümüzdeki ova
bana çarpıp kırılıyor mahpusluk düşüncesi
ben güya şiirler yazdığım için mahpusmuşum
mahpus olduğu için şiirler yazarmış ho amca.
6.
nafile bir zamanın takvimidir
güz güneşi toprak damlara değince yaşanılan
çekiç örse var gücüyle vurmazsa neye yarar
partizan varlığımı dünyaya çakmadıkça
sabahın bekâreti karşısında kargalar.
7.
adını “bir gün fazla yaşamak” koyduk.
ey merak, ey zafer haykırışı, oğlum!
ellerin ve doğurtucu erkin başdöndüren macerası!
ey toprağın ve rahmin tükenmez hünerleri!
güz ki ancak hainin yüreğini soğutur
bir korkağı mahzun kılar kırlangıç sürüleri
sabırla, kin tutarak
gülen günlere ulaşan sesleri bulduk
adına “yaşamak” diyoruz
“düşmana inat bir gün fazla yaşamak!”
8.
kirpiklerimin ucundaki bulutlar
muş’ta güzün artık son kelimeleridir
yüzümde serin soluğunu duyuyorum dünyalı meleklerin
kar düşmeye başladı tepelerimize
beyaz bir şiir için artık
tüfeğimi doğrultuyorum.
anayasa değişikliği, seçimler, referandum 