Köroğlu destanından deyiş – Harezm Bölgesi
Men keçipmen bu gün fani dünyadan
Yüreğimde yüz min arman kalandur
Ümit üzdüm bütün mal i mülkümden
Mal ı mülküm menim talan bolandur
Bülbülin bostanda gülü bolmasa
Bir goçyiğit atlanıp yolu bolmasa
İzinde züryatı, oğlu bolmasa
Anı bilin ruhu geda bolandur
Zikredermen haknın yâdı dilimden
Bülbül sayrap bağda üzme gülümden
Bir züryat kalmadı menim izimden
Özüm ölsem ruhum geda bolandur
Fani dünya mana bolandur kapas
Padişahlar sohbetin kılmanlar havas
Göroğluga gerek batır zeberdes
Közlerim yolunda giryan bolandur
Ben geçtim bu gün fani dünyadan
Yüreğimde yüz bin ukde kalmıştır
Ümit kestim bütün mal-ı mülkümden
Mal-ı mülküm benim talan olmuştur
Bülbülün bostanda gülü olmasa
Bir goçyiğit atlanıp yolu olmasa
İzinde züryatı, oğlu olmasa
Anı bilin ruhu geda(dilenci) olandur
Zikrederim hak yadını dilimden
Bülbül ötüp bağda, koparma gülümden
Bir züryat kalmadı menim izimden
Özüm ölsem ruhum geda(dilenci) olandur
Fani dünya mana olandur kafes
Padişah sohbetine kılmayın heves
Göroğluga gerek batır zeberdes
Közlerim yolunda giryan olandur