(ﻋﻘﺒﻰ) i. (Arapça ‘uḳbā) Öbür dünya, âhiret:
Ne dünyâda ne ukbâda
Gönül bir özge sevdâda
Demâdem fikr-i Mevlâ’da
Gönül eğlenmez eğlenmez
(Aziz Mahmud Hüdâyî).
Ukbâda pâye almağa sâî olan kişi
Dünyâda doğrulukla görür bence her işi
(Abdülhak Hâmit).
Ne çâre ki âileden onu en son gören o olmuş ve bu değerli adam ukbâ hayâtına geçip gidivermiştir (Sâmiha Ayverdi).