(ﻣﺼﺪّﻕ) sıf. (Arapça: taṣdіḳ “onaylamak”tan muṣaddaḳ)
1. Doğru ve gerçek olduğunda kimsenin şüphesi kalmamış, doğrulanmış, onaylanmış, tasdik edilmiş, onaylı: Bir dahi eydem haber ol kişiden / Kim musaddak tuta anı işiten (Âşık Paşa).
2. Resmî bir makam tarafından onaylanmış: Mektebiniz Nezâret-i celîlece musaddak değilmiş (Reşat N. Güntekin).
anayasa değişikliği, seçimler, referandum 