Kûhdan geçse gam-ı zülfünle âhum sarsarı / Kûh deşt ü deşt bâğ u bâğ sünbül-zâr olur

 

Kûhdan geçse gam-ı zülfünle âhum sarsarı

Kûh deşt ü deşt bâğ u bâğ sünbül-zâr olur

(Benim ahımın rüzgârı, sevgilinin saçlarının gamıyla dağdan geçse; dağ çöl, çöl bağ, bağ da sümbül bahçesi olur.)

Kapunda hâsıl itdi bu devâsuz derdi hep gönlüm / Ne derde mübtelâ oldı dil-i bîmârı görsünler

Açıl bâğun gül ü nesrîni ol ruhsârı görsünler / Salın serv ü sanavber şîve-i reftârı görsünler

Bir lebi gonca yüzi gül-zâr dirsen işte sen / Hâr-ı gamda andelîb-i zâr dirsen işte ben

Hattum hisâbın bil didün gavgâlara saldun beni / Zülfüm hayâlin kıl didün sevdâlara saldun beni

engürüs, engerüs, öngürüs, üngürüs, ungurus, hungari, hungary

Eskiden Türkler’in Macarlar’a verdiği isim [Eski metinlerde Öngürüs, Üngürüs, Ungurus şeklinde de geçmiştir]: Baş eğdi âb-ı tîğine küffâr-ı Engürüs / Şemşîri cevherini pesend eyledi Firenk (Bâkî’den)