ressam hoca ali rıza, öğrencisi süheyl ünver’e nasihat ediyor

en ufak bir kağıdı bile atma. hoşa giden her şeyi kaydet. memleketimizin millî abide değerlerini tespit et. dostlara ağırlık verme ve onları sık sık taciz etme. fakirlere acı, bize hürmet eden zavallıların gönüllerini şad et.onların yardımına  koş. derviş olma, derviş meşrepli ol. daima faydalı şeylerle meşgul olarak çalış. gözel zözlerle ruhunu inçelt. güzel resimli defterler doldur. küçükleri sevindir. her türlü mahlûkata acı. örnek bir vatanperver ol.

insan sevdiğine götürdüğü şeyi sayar mı hiç?

Bir gün aksakallı bir derviş, bir sepet dolusu elmayla tepeler bayırlar aşan genç bir kıza rastlamış.
Bozkırın o sıcağında yorgunluktan al almış kızın yanakları.
“Nereye gidersin? Neler doldurdun sepetine?” diye sormuş derviş.
Ta uzaklara uzatmış elini, bir tarlayı göstermiş kızcağız: “Bak, sevdiğim adam çalışıyor orada!” demiş, “ona elma götürüyorum.”
“Kaç tane?” diye sorunca derviş, genç kız şaşkınlıktan büyüyen gözleriyle, “O nasıl soru öyle?” diye mukabele etmiş; “İnsan sevdiğine götürdüğü şeyi sayar mı hiç?”
Başı önüne düşmüş dervişin.
Ve genç kızın farkedemeyeceği şekilde usulca koparıvermiş elindeki 99’luk tesbihin ipini.