İktidara yakın medyanın sebep olduğu bir skandalı anlatacağım:
İktidara yakın medya organının internet sitesinde bir video-haber yayınlanır. 28 Şubat döneminde, bir köyde biçki-dikiş kursunun sertifika merasimde, başörtülülere belge verilmediğine ilişkin bir haber.
Videoyu izlediğinizde, kaymakamın buna müsaade etmediğini görüyorsunuz. Video hemen yayılır, facebook-twitter vs ortamlarda paylaşılır. Doğal olarak da, videoyu izleyen ateşli kitle basar kalayı kaymakama…
O dönemde kaymakam olan zat, haber yapıldığı dönemde halen bir ilimizde vali yardımcısı olarak görevdedir. Bu zat herhangi bir açıklama yapmaz. Mahkemeye gider, videoya erişimi engelletir. Sonra bu zatın avukatı, konuyla ilgili yazan herkesten şikayetçi olur.
Sayıları tahminen 500’ü bulan insan, mahkemeye verilir. Başörtüsüne yönelik bir hareketi izzetinefislerine yedirememiş bu insanların bir kısmı, öfkelerine hakim olamayıp hakaret de etmişlerdir. Hepsine 5-10 bin TL’lik tazminat davaları açılır.
Mağdurlar facebook’ta örgütlenir, vatzap grupları oluşturulur. Yurdun dört bir yanından yüzlerce insan mahkeme kapılarında sürünmeye başlar. Konu, kaynak durumundaki medya organına iletilir. Sonuçta haber onlardan çıkmıştır. Haber değeri de olan bu olayı başından savar gazete.
Konu, AK Parti’de üst düzey yetkili-etkili abilere iletilir. Ancak halen bir ilimizde vali yardımcısı olarak görevde bulunan bu şahıs asla geri adım atmaz, şikayetlerini geri çekmez. Çoğu gariban, asgari ücretle çalışan insanların maaşlarına haciz konur, dara düşerler.
Şu sıralarda davalar birer ikişer sonuçlanıyor. Halen görevinin başında, vali yardımcısı olan bu zat, muhtemelen emeklilik ikramiyesinin katbekat üzerinde bir miktarı, bu davalardan cukkalayarak yaşlılık günlerine yatırım yapmış oluyor.
Hukuk skandalı olan kısımsa şu: İçinde tek bir hakaret geçmeyen, gayet yasalara uygun olarak yazdığınız yorumlar, attığınız tivitler vs, anında mahkemeden engelleme kararı çıkıyor. Hakimler niye hemen bu kararı veriyor?
Engelli bir mağdur var, asgari ücretle 3 çocuk bakmaya çalışıyor. Adam intiharı düşünme aşamasına gelmiş. Fakat bizim vali yardımcısı beyfendi ve onun bu işi “kazanç kapısı” haline getirmiş avukatının umurlarında değil…
Etiket: gazete
Levent Gültekin 7 Kasım 2016 Köşe Yazısı
Doğum sancısı mı, ölüm sancısı mı?
Meclis’in devre dışı bırakılması, Anayasa’nın askıya alınması, bütün dünyaya ayar verme üzerine kurulu dış politika, el konulan medya organları, hapse atılan aydınlar, yazarlar, gazeteciler, seçilmişler…
İçeride ve dışarıda sürdürülen büyük bir kavga var.
Kimilerine göre bu tablo ülkenin ölüm sancısı.
Böyle düşünenlerin arasında her ne kadar farklı nedenlerle seslerini çıkaramasalar da kuşkusuz bir kısım AK Partililer de var.
Diğer taraftan bir kesim var ki tüm bu kavgaları, yaşananları güçlü bir Türkiye’nin doğum sancısı olarak görüyor.
Muhalifler susturulunca her şeyin yerli yerine oturacağını sanıyorlar.
Hemen her yazımda bu gidişatın felaket, yıkım, yani çekilen sancının ölüm sancısı olduğuna bir şekilde vurgu yapıyorum.
Müsaade ederseniz bugün, niçin doğum değil, ölüm sancısı olduğunu bir kez daha tane tane anlatmak istiyorum.
Tüm bu kavgalardan, çatışmalardan sonra ortaya güçlü bir Türkiye çıkacağını sanan, düşünen sevgili kardeşim:
Her ülkede farklı düşünen; farklı inançtan, mezhepten, ideolojiden, etnisiteden insanlar yaşıyor.
Gelişmiş toplumlar, bir arada yaşamanın formülünü bulmuşlar. Bu formülü de güçlü bir anayasa ve bağımsız bir yargı ile teminat altına almışlar.
Çünkü herkesin fikriyle katkı sunduğu değil de “bir kimsenin” üstünlük kurmaya çalıştığı ülkelerde kaos, çatışma, insanların enerjisini yok eden kavgalar bitmiyor.
Bitmiyor. Çünkü kimse kimseye boyun eğmez. Kimse kimsenin yaşam tarzını dayatmayla kabul etmez. Bu tür kavgalar ilelebet sürer gider.
İnsanlar baskıyla, o baskının neden olduğu korkuyla belki bir süre sinerler ama teslim olmazlar. Huzursuz olurlar. Tatsız olurlar. Ülkeyle duygusal bağları zayıflar. Öğretmendir, doktordur, mühendistir. Kendini bu ülkede değersiz hissettikleri için verimli çalışmazlar. Üretemezler. Çok güzel hastaneler yaparsın ama içinde canla, başla çalışacak doktor bulamazsın.
Çok güzel okullar yaparsın ama çocuklarını teslim edecek canla başla çalışan öğretmenler bulamazsın.
Üstelik bu kötü senaryo işlerin “iyi gitmesi” sonucu olur.
Çünkü daha da kötüsü olabilir. Okumaya devam et “Levent Gültekin 7 Kasım 2016 Köşe Yazısı”
Başbakan Erdoğan: adın Hürriyet, attığın bu başlık ne?
Başbakan Erdoğan, dün gece TGRT Haber’e konuk oldu.
Referandum süreci hakkında önemli açıklamalar yapan Erdoğan, Kılıçdaroğlu’nun tekrar gündeme taşıdığı “başörtüsü yasağı” hakkında CHP’nin geçmişteki tutumunu ve Hürriyet Gazetesi’nin attığı manşeti hatırlattı.
İşte Erdoğan’ın Hürriyet Gazetesi’ne ve Kılıçdaroğlu’na “başörtüsü” mesajları..
”ADIN HÜRRİYET, ATTIĞIN BU BAŞLIK NE”
Başörtüsü özgürlüğü konusunda MHP ile işbirliği yapıp el ele verdiklerini anlatan Erdoğan, bu işbirliğiyle hazırladıkları düzenlemenin 411 oyla geçtiğini anımsattı. Erdoğan, şunları kaydetti:
”Hatırlayın ertesi gün Türkiye’nin en çok satan gazetesi tuttu bir başlık attı. ‘411 El Kaosa Kalktı” dedi. Başlık bu. Şimdi tabii adama sorarlar. Hani sen özgürlükçüydün. Hani sen hak ve hürriyetlerden yanaydın. Adın Hürriyet, attığın bu başlık ne? Tamamen ters. Hemen bunu Anayasa Mahkemesine hangi parti götürdü? CHP, DSP ve bazı bağımsızlar. Anayasa Mahkemesi de onların istediği istikamette bir karar verdi.
Şimdi ben soruyorum. Bu attığımız adım, 411 el, AK Parti ve MHP olarak bizim attığımız bu adımı o zaman Anayasa Mahkemesine götüren parti, şu anda onun genel başkanı ne diyor, ‘başörtüsü meselesini ben çözerim’ diyor. Ben bunu meydanlarda soruyorum, ‘inanıyor musunuz’ diyorum. Tabii kimse inanmıyor.”
İŞTE BAŞBAKAN’IN KASDETTİĞİ MANŞET
Tarih… 10 Şubat 2008…
AK Parti, başörtüsüne üniversite yolunu açan anayasa değişikliğini mecliste oylamaya sundu… Sonuç 411 kabul, 103 ret oyu çıktı…
11 ŞUBAT 2008.. HÜRRİYET GAZETESİ’NİN MANŞETİ
Katsayı mağdurları ne yapmalı? Zaman Gazetesi Yazarı Bülent KORUCU’nun yazısı
Danıştay’ın yetkisini ve donanımını aşan katsayı kararları üzerine ‘ne yapabiliriz?’ soruları çoğaldı.
Meslek liseliler ve alan değiştirme teşebbüsünde bulunmuş düz liseliler düşünüldüğünde yüz binlerce öğrenci, belirsizliğin kucağına itildi. Demokratik hukuk devleti iddiasını anayasanın değişmez maddelerine yazan bir ülkede yol belli: Demokratik tepki ve hukuk. Demokratik tepkinin kanallarının başında siyasî partiler geliyor. Yerel teşkilatlar ve genel merkezler nezdinde kamuoyu baskısı oluşturulabilir. Normal demokrasilerde sokak eylemleri demokratik tepki şekli olmakla birlikte, bizde araya karışabilecek provokatörler düşünüldüğünde ters sonuçlar doğurabilir. Demokrat gazeteci ve yazarların desteğini alabilecek adımlar atılmalı; bilgi verilerek ilgilenmeleri sağlanabilir. Yüzlerce mesajla posta kutularını doldurup insanları canından bezdirmek doğru değil. Kaş yapayım derken göz çıkarabilir ve insanları kızdırabilirsiniz.
Gelelim hukukî yollara… Karar vesilesiyle mağdur olduğuna inanan kişiler veya bunların velayetini haiz olanlar müdahillik talebinde bulunabilir. Endüstri meslek lisesi öğrencisi Ömer Faruk Benli’nin talebi mahkemece haklı bulunarak müdahilliği kabul edildi. Davacı İstanbul Barosu’nun talebini yerinde gören Mahkeme’nin, mağdurları reddetmesi, tarafsızlığına ‘telafisi imkânsız’ zararlar verecektir. Yükseköğretim Kurulu’nun kararından doğrudan veya dolaylı olarak menfaat ihlali bulunmadığı ve bu sebeple dava ehliyeti olmadığı halde baronun müracaatı kabul edildi. Sadece eski katsayı uygulamasından değil, oluşan belirsizlikten dolayı maddî ve manevî mağduriyet oluştuğu inkâr edilemez. Danıştay’ın verdiği yürütmeyi durdurma kararı söz konusu kayıpları telafisi imkânsız şekilde büyüteceğinden hareketle hem itiraz hem de müdahillik talep edilebilir. Mahkeme, hukukî menfaatin varlığına karar verirse, davalının yanında davaya iştirak edilebilir. Davaya katılanların (müdahillerin) yetkileri sınırlı olup, katıldığı kişiye yardımcı konumdadır. Uygulamada, taraflardan biri yanında davaya katılmak isteyenler, yürütmenin durdurulması taleplerinde bulunuyorlar. Bu başvurunun tabii bir sonucu olarak, yürütmenin durdurulması kararına da itiraz edebilir. Sadece son karara itiraz, temyiz, reddihâkim vs. gibi usul muamelelerinde bulunamaz. Bir de davaya katılanlar lehine veya aleyhine yargılama giderine de hükmedilemez.
İnternette yazımın altında matbu dilekçe örneğini bulabilirsiniz. Ancak şu kadarını söyleyeyim, dilekçeyi gerçekten ikna edici şekilde yazmak faydalı olur. Menfaatine halel geldiğine dair somut ifadeler kullanmak neticeye etki edebilir. Fakat asıl sorun, hak arama konusundaki ahesterevliğimiz. Ya yol bilmediğimizden ya da devlet kapısında sürünmek istemediğimizden, hakkımızın peşinden yeterince gitmiyoruz. Çeşitli meslek liseleri ve düz liselerden on binlerce mağdur bu yolla sesini yükseltirse duyarsız kalınamaz. Danıştay’a ulaşacak itiraz ve müdahillik dilekçelerinin en selametli usul olduğu kanaatindeyiz. Cılız tepkiler ise davacının haklılığına olmasa bile güçlülüğüne delalet ediyor. Ağlamayana mama verilmemesi de bir realite olarak önümüzde duruyor.
Tepkisizliğin en somut yansımalarından biri, ‘Meslek lisesi memleket meselesi’ diyen iş dünyasının sesini yükseltmemesi. Diğer bazı sosyal sorumluluk projelerinde olduğu üzere ‘mış gibi’ mi yapıyorlar acaba? TÜSİAD ve TOBB gibi iş dünyasının önde gelen kurumsal yapılarının sessizliğini izahta zorlanıyorum. 28 Şubat sürecinde ‘silahsız kuvvetler’ olarak göreve çağrılan kurumlar, yönetimleri değişmesine rağmen üstlerindeki ölü toprağını atmakta zorlanıyor. Sefer görev emirlerinin iptal edildiğini düşünüyoruz. Umarım yanılmıyoruzdur.
NOT: Endüstri meslek lisesi öğrencisi Ömer Faruk Benli’nin talebi mahkemece haklı bulunarak müdahilliği kabul edildi.
>>ÖRNEK ŞİKAYET DİLEKÇESİNİ İNDİRMEK İÇİN TIKLAYINIZ<<
Kaynak: Zaman
anayasa değişikliği, seçimler, referandum 