Söz: Yusuf Has Hacip’in Kutadgu Bilig adlı eserinden
Müzik: İrfan GÜRDAL
ukuşka biligke bu tılmaçı til
yaruttaçı erni yorık tilni bil
kişig til agırlar bulur kut kişi
kişig til uçuzlar barır er başı
til arslan turur kör işikte yatur
aya evlig er sak başıngnı yiyür
tilin emgemiş er negü tir eşit
bu söz işke tutgıl özünge iş it
sözüngni küdezgil başıng barmasun
tilingni küdezgil tişing sınmasun
bilip sözlese söz biligke sanur
biligsiz sözi öz başını yiyür
öküş sözde artuk asıg körmedim
yana sözlemişte asıg bulmadım
toguglı ölür kör kalır belgü söz
sözüng edgü sözle özüng ölgüsüz
iki neng bile er karımaz özi
bir edgü kılınçı bir edgü sözi
kişi togdı öldi sözi kaldı kör
özi bardı yalnguk atı kaldı kör
itilmez köngülüg iter bu kümüş
egilmez kişini eger bu kümüş
kür er kördi altun özi yumşadı
irig sözlüg erning sözi yumşadı
[Reşit Rahmeti ARAT: Yusuf Has Hacip, Kutadgu Bilig I Metin. Türk Dil Kurumu Yayınları, 2007, s. 33-35, 286-287.]