Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz? Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?

Bu Vatan Batmayacaktır

Âtîyi karanlık görerek azmi bırakmak…
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
Îmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit! “İki el bir baş içindir.”
Davransana… Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok… Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana… Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?

(…)

Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!

(…)

Yeis öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!

(…)

Hüsrâna rıza verme… Çalış… Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!

(…)

Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar…
Uğraş ki: Telâfi edecek bunca zarar var.

(…)

âtî: gelecek
ziyâ: ışık
meyyit: ölü
yeis: ümitsizlik
hüsran: zarar
halk: yaratma

günümüz türkçesi ile:
Geleceği karanlık görerek azmi bırakmak…
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
Îmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri ölü! “İki el bir baş içindir.”
Davransana… Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok… Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana… Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?

(…)

Âlemde ışık kalmasa, yaratmalısın, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!

(…)

Ümitsizlik öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!

(…)

Zarara rıza verme… Çalış… Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!

(…)

Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar…
Uğraş ki: Telâfi edecek bunca zarar var.

(…)

Uğur Işılak / Akifçe albümünün “Bu Vatan Batmayacaktır” parçası.
Söz: Mehmet Akif Ersoy Müzik: Uğur Işılak

 

16 – 17. yüzyıllarda Kırıkkale

XVI. ve XVII. Yüzyıllarda, doğudan gelen çeşitli Türk aşiret ve cemaatlerinin Anadolu’da – bilhassa Orta Anadolu’da- iskan edildikleri bilinmektedir. Bunlardan “Oğuz, Oğuzhan” adı verilen büyük bir oymağın Ankara yakınlarında, o zamanki söyleyişiyle “Kırıkkal’a ” ya yerleştirildikleri belgelerde ifade edilmektedir.

Yörükan taifesinden olduğu zikredilen Oğuz Oymağı, Anadolu’yu Türkleştirerek ve İslamlaştırarak, Türk vatanı haline getiren, aynı zamanda “Türkmen adıyla da bilinen büyük bir aşirettir. Bu durumda bölgenin adının en az 400 yıllık bir tarihe sahip olduğunu kabul etmek gerekir.

 

küsmüş müsün selamımı almadın, yeller mi savurdu küllerin hani

SEFİL BAYKUŞ

Sefil baykuş ne gezersin bu yerde
Yok mudur vatanın illerin hani
Küsmüş müsün selamımı almadın
Şeyda bülbül şirin dillerin hani
Civan da canına böyle kıyar mı
Hasta başın taş yastığa koyar mı
Ergen kıza beyaz bezler uyar mı
Al giy allı balam şalların hani
Sen de Hıfzı gibi tezden uyandın
Uyandın da taş yastığa dayandın
Aslı Hanım gibi kavruldun yandın
Yeller mi savurdu küllerin hani

Kağızmanlı Hıfzı

---

Sefil baykuş ne yatarsın burada,

Yok mudur vatanın ellerin hani,

Küsgün müsün selamımı almazsın,

Öter şeyda bülbül dillerin hani,

Bir koyun bir kuzu divana durdu,

Yemez mi dağların kuşiyle kurdu,

Durnam yoksa seni avcı mı vurdu,

Durnam teleklerin tellerin hani,

Can da cananına böyle kıyar mı,

Hasta başın taş yastığa koyar mı,

Ergen kıza beyaz donlar uyar mı,

Kumaş beste beste şalların hani,

Aç kapıyı emmim kızı gireyim,

Hasta değil misin halin sorayım,

Susuz değil misin bir su vereyim,

Çaylarda çalkanan sellerin hani,